نماز توبه‌ي ماه ذيقعده………

[110]

راه‌ هاي نجات

مولاي ما امام اميرالمؤمنين (علیه السلام) مي‌فرمود:« فَاعْمَلُوا وَ الْعَمَلُ يُرْفَعُ»؛ حالا فعلاً شما در عمل آزاديد. اعمال را مي‌پذيرند.كار كنيد كه فعلاً به شما مهلت داده‌اند.«وَ التَّوْبَةُ تَنْفَعُ»؛توبه مقبول است و نافع به حال شماست.توبه‌كار باشيد.«وَ الدُّعَاءُ يُسْمَعُ»؛ اگر الآن دعا كنيد مسموع است. اگر حالا توبه كنيد مقبول است. حالا عمل شما مرفوع است. امّا لحظه‌اي فرا خواهد رسيد كه نه دعايي را مي‌شنوند نه توبه‌اي را مي‌پذيرند ونه عملي را قبول مي‌كنند.«وَ الْحَالُ هَادِئَةٌ»؛ فعلاً زمان مهلت و زمان آرامش است. هنوز سكرات مرگ نيامده، نفس در گلو گير نكرده،هنوز به برزخ نرسيده‌ايد.«وَ الْأقْلامُ جَارِيَةٌ»؛قلم‌هاي نويسندگان اعمال شما هنوز در حال نوشتن است.ملائكه اعمال شما را مي‌نويسند.«وَ بَادِرُوا بِالْأعْمَالِ»؛دست به كار شويد و پيشدستي كنيد.تا مرگ نيامده، اعمال خود را انجام دهيد.

عُمُراً نَاكِساً أوْ مَرَضاً حَابِساً أوْ مَوْتاً خَالِساً؛[1]

اگر تأخير كنيد، از يكي از اين سه حال بيرون نخواهيد بود: يا عمر طولاني مي ‌كنيد و عاقبت پير مي ‌شويد و از كار مي‌افتيد و ديگر نمي‌توانيد كارهايي را كه در ايّام جواني مي ‌كرديد انجام دهيد.اين عمر، ناكِس است؛يعني عمري است كه در شما نُكْس ايجاد كرده و توانايي شما را از بين برده است. يا ممكن است بيمار شويد و در بستر بيفتيد و چند سال در بيمارستان يا خانه بخوابيد.اين مرض، مرض حابس است؛ يعني دست و پاي شما را مي‌بندد و نمي‌توانيد كاري كنيد. و يا ممكن است مرگ ناگهاني فرا رسد. در صورت تأخير توبه و عمل،از اين سه حال خارج نخواهيد بود كه هر سه آفت است.

الآن كه پير نيستيد و بيمار نيز نشده‌ايد و مرگ هم نرسيده، از فرصت استفاده كنيد.«فَعَلَيْكُمْ بِالْجَدِّ وَ الْاِجْتِهَادِ»؛[2]بكوشيد و تلاش كنيد.«وَ التَّأَهُّب وَ الْاِسْتِعْدادِ»؛[3] آمادگي پيدا كنيد. براي مرگ آماده شويد.«اِغْتَنِمُوا الْفُرَصَ فَاِنَّها تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ»؛از اين فرصت‌هاي زودگذر بهره بگيريد تا به اين سه آفت مبتلا نشويد.

نماز توبه‌ي ماه ذيقعده را فراموش نكنيم. اعمال سهل و ساده‌اي را به ما توصيه كرده‌اند كه بهره‌هاي فراوان دارد.چه بسا با همان نمازي كه مي ‌خوانيم، خداوند توفيق توبه‌ي واقعي را به ما عنايت كند و گذشته‌هايمان را اصلاح كند.

در روز يكشنبه‌ي ماه ذيقعده، وقتي بزرگان به هم مي‌رسيدند به هم مي‌گفتند : شما نماز توبه را خوانده‌ايد؟ يادتان نرود! به هم تذكّر مي‌دادند. روايت شده است كه روز يكشنبه‌ي ماه ذيقعده بود.رسول خدا…(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:آيا مي‌خواهيد توبه كنيد؟ گفتند: بله. فرمود: امروز روز يكشنبه‌ي ماه ذيقعده است. غسل توبه كنيد. سپس وضو بگيريد. بعد چهار ركعت نماز بخوانيد؛دو نماز دو ركعتي.در هر ركعت،بعد از سوره‌ي حمد، سه بار سوره‌ي توحيد، يك بار سوره‌ي فلق و يك بار سوره‌ي ناس را بخوانيد. وقتي تمام شد، هفتاد بار استغفار كنيد:«اَسْتَغْفِرُ الله رَبِّي وَ اَتُوبُ اِلَيْهِ»؛سپس بگوييد:«لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ الْعَلِيِّ الْعَظيم»؛بعد هم اين دعاي كوتاه را بخوانيد:

يا عَزيزُ يا غَفّارُ اغْفِرْلي ذُنُوبي وَ ذُنُوبَ جَميعِ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ اِلّا اَنْتَ؛
حال اگر اين دعا يادتان نماند، اشكالي ندارد. با زبان خود با خدا صحبت كنيد.

بگوييد: خدايا ما را بيامرز. گذشته‌هاي ما را ناديده بگير. خدا قبول مي‌كند. اين عمل كوتاهي است،ولي آثار زيادي دارد.مبادا شيطان تو را وسوسه كند كه تو آن قدر كارهاي بد كرده‌اي كه اين نماز برايت فايده ندارد و با يك نماز كارت درست نمي‌شود.اين وسوسه‌ي شيطان است. خداوند عمل اندك را مي‌پذيرد.«يَقْبَلُ الْيَسيرَ وَ يَعْفُو عَنِ الْكَثيرِ»؛

گاهي هم مي‌گويد : اين يكشنبه نشد، يكشنبه‌ي بعد انجام مي‌دهي. اين هم وسوسه‌ي شيطان است.مگر آدم مطمئن است كه تا هفته‌ي بعد زنده مي‌ماند؟بايد از همين حالا فرصت را مغتنم بشمارد و كارش را انجام بدهد.هر كه ما را به عبادت تشويق كند، گفتارش رحماني است و هر كه ما را از عبادت باز دارد، گفتارش شيطاني است.

    والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاته

[1]ـ نهج‌البلاغه‌ي فيض، جلد 2، خطبه‌ي 230، صفحه‌ي223.

[2]ـ همان.

[3]ـ بحارالانوار، جلد 68، نقل از نهج‌البلاغه‌ي فيض، صفحه‌ي337.

برگرفته از تفسیر سوره انفال از تألیفات حضرت آیت الله سید محمد ضیاء آبادی صفحه 404 الی 406 

[نویسنده]

نوشته‌ها