انسان از زمان تولد دارای شخصیت مستقل و منحصر به فردی می باشد. اگرچه وراثت و
عوامل دیگر در شکل گیری شخصیتی انسانها تاثیر دارند و لی اصل وجود شخصیت برای انسان
امری بدیهی و قابل قبول می باشد وبراین اساس انساس خود را دوست دارد وانانی که به
او احترام می گذارند وحدود شخصیتی اورا رعایت میکنند را نیز دوست دارند.افراد خود
به دیگران احترام می گزارند و علاقه دارد که به او احترام بگذارند. مدیر اموزشگاه
نیز باید این اصل را رعایت کند و همه عواملی که در امر شخصت دادن به دیگران دارای
تاثیر واهمیت می باشد رامانند احوال پرسی و دست دادن و لبخند زدن و تعارف کردن و از
جای خود بلند شدن و … را در برخورد با دیگران رعایت کند. این رفتارها نباید
ساختگی و تصنعی باشد بلکه باید از عمق وجود شخص باشد. مدیر اموزشگاه باید با اصول
انسانی و اخلاقی برخاسته از مکتب ناب اسلامی به همه موارد مربوط به احترام نسبت به
دیگران توجه نماید. دانش اموزان و کارکنان و اولیا ی دانش موزان به رفتارهای
احترام امیز مدیر توجه داشته و در صورت برخورد احترام امیز مدیر احساس نزدیکی به
مدیر اموزشگاه خواهند نمود. استفاده از کلمات احترام امیز همراه با احساس محبت فضای
مطلوب ومناسب اموزشی وپرورشی را در اموزشگاه بوجود خواهد اورد . مسلما کلیه عوامل
انسانی اموزشگاهی نیز با شیوه احترام امیز با مدیر اموزشگاه برخورد خواهند نمود.